Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

7 ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ: 5. Λαγνεία






           Όπως και στην περίπτωση της οργής η εξελικτική πορεία της λαγνείας είναι ξεκάθαρη. Η ανάγκη μας να βρούμε σύντροφο ουσιαστικά διασφαλίζει τη συνέχιση του ανθρώπινου είδους.  Όπως και στην περίπτωση των υπόλοιπων αμαρτιών η λαγνεία αποτελεί πρόβλημα για το άτομο στο σημείο που γίνεται ανεξέλεγκτη ή διεγείρεται από ακατάλληλους ανθρώπους. Αυτο ακριβώς είναι το σημείο όπου εμπλέκεται ο παράγοντας του κοινωνικό-πολιτισμικού πλαισίου. 

           Ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει κανείς γαλουχείται με διαφορετικές αρχές και πρακτικές σχετικά με τι είναι αποδεκτό και τι όχι σχετικά με την σεξουαλικότητά του. Για παράδειγμα, σε δυτικές κοινωνίες αλλά και παγκοσμίως σε πολλές χώρες ως επί το πλείστον προβάλλεται και είναι αποδεκτή η  δυνατότητα επιλογής μέσα από έναν αριθμό συντρόφων που το άτομο θα γνωρίσει ενώ σημαντικός αριθμός χωρών από την Ανατολή, την Αφρική αλλά και συντηρητικές ομάδες σε ολόκληρο τον πλανήτη υποστηρίζουν την πολυγαμία μόνο στους άνδρες με κυρίαρχο στόχο την αναπαραγωγή.

          Η λαγνεία είναι μόνο ένα από τα τρία συναισθήματα που συνδέονται με την αναπαραγωγή και τα άλλα δύο είναι ο έρωτας (το να είσαι ερωτευμένος με κάποιον/α) και η συντροφική αγάπη. H λαγνεία βάσει αυτού του διαχωρισμού είναι το βασικό κίνητρο για την αναζήτηση ερωτικού συντρόφου και ικανοποίησης ενώ ο έρωτας μας βοηθά να εστιάσουμε στις προσπάθειές μας να κατακτήσουμε το ταίρι που μας ενδιαφέρει. Αναφορικά με τη συντροφική αγάπη, αυτή ενθαρρύνει το μακροχρόνιο δέσιμο το οποίο ωφελεί ιδιαίτερα τον άνθρωπο και προωθεί την απόκτηση απογόνων. 

          Γνώμη μου είναι πως αυτά τα συναισθήματα πρέπει να βιώνονται από όλους τους ανθρώπους χωρίς ηθικούς φραγμούς και αναστολές καθώς ουσιαστικά αυτή είναι η φύση του ατόμου. Από εκεί και πέρα η εμμονή σε ένα είδος συνασθήματος και αναζήτησης συντρόφου θεωρώ ότι δεν μπορεί παρά μακροπρόθεσμα να επηρεάσει αρνητικά το άτομο. Όπως λοιπόν η λαγνεία και η απλή σεξουαλική ικανοποίηση δεν μπορεί να είναι αρκετή ώστε μαρκοπρόθεσμα ένα άτομο να νιώσει ολοκλήρωση το ίδιο συμβαίνει και με τη συντροφική αγάπη την οποία δεν γίνεται να αναζητούμε αυτόματα αλλά είναι κάτι που αποκτάται σταδιακά και μεθοδικά.

           Δεν θα ταχθώ με κανέναν ηθικό κανόνα που έχει να κάνει με αριθμούς και εμπειρίες καθώς αυτό που ισχύει για κάθε άτομο είναι διαφορετικό με βάση τα βιώματά του, τα κριτήρια επιλογής του ακόμη και τις συγκυρίες. Θεωρώ σίγουρα πως η αναζήτηση συντρόφου και η συμβίωση είναι κάτι απαραίτητο για όλους καθώς αυτή είναι η φύση του ανθρώπου. Εγώ αυτό που πάντα ισχυρίζομαι σε ανάλογες απορίες και διλήμματα είναι πως ο καθένας πρέπει να απευθύνεται και να επιδιώκει να κατακτήσει το ταίρι που επιθυμεί, που τον κάνει να νιώθει καλά και που μόνο προσθέτει και δεν αφαιρεί τίποτα από την προσωπική του ανάπτυξη και επιτυχία.

          Όσον αφορά αυτό καθ' αυτό το ''αμάρτημα'' της λαγνείας πέρα από ηθικούς και θρησκευτικούς κανόνες από την επιστήμη της ψυχολογίας αντιμετωπίζεται σε ακραίες περιπτώσεις με τρόπους παρόμοιους με αυτούς που χρησιμοποιούνται στην θεραπεία του αλκοολισμού ή του τζόγου. Σίγουρα πάντως εκτός από τις κοινωνικές ταμπέλες που προσδίδονται σε άνδρες και γυναίκες (σίγουρα διαφορετικές) που εμφανίζουν ακραίες σεξουαλικές συμπεριφορές αυτό υποδηλώνει άλλου είδους ανασφάλειες και αδυναμίες έκφρασης και ολοκλήρωσης.

Η λαγνεία είναι όπως το πιπέρι, που αντέχεται σε μικρές μόνο δόσεις.

1 σχόλιο:

  1. Σαφώς και είναι μια όμορφη άποψη...αν υπάρχει λαγνεία, ακόμα και με το κατάλληλο άτομο/σύντροφο, ακόμα και σε μικρές (υποτίθεται) ελεγχόμενες δόσεις, παραμένει λαγνεία...πράγμα που σημαίνει πως μελλοντικά, μπορεί ο/η σύντροφος να στρέψει για πολλούς και διαφορετικούς λόγους τη λαγνεία του προς κάποιο άλλο πρόσωπο...φυσικό θα έλεγα, πως είναι το να αντιληθφεί και να εξαλοίψει κάποιος τη λαγνεία του, που βέβαια αρχικά θα "πρέπει" και να τη βιώσει...αν δεν τολμήσει να δει τι ακριβώς είναι λαγνεία και αφήνεται στο ότι είναι "φυσική δύναμη" κα έτσι πρέπει να είναι άρα το ακολουθώ πιστά, έχει χάσει τον εαυτό του. Σκεφθείτε πως ο δολοφόνος θεωρεί εντάξει την πράξη του, κάτι παρόμοιο έχει κάνει, έχει δεχτεί ως φυσικό αποτέλεσμα την πράξη που σκέφτηκε χωρίς εσωτερική αίσθηση και αντίληψη. Λύση? Διαλογισμός και όλα όσα σχετίζονται με την υγεία...Βαθμός ευκολίας? Μείον άπειρο! Αν μπορεί κάποιος να το πετύχει? Ναι...Ίσως φαίνεται πως να είναι ένα σημείο που πρέπει να βρούμε ανάμεσα στην πολύ και την λίγη λαγνεία και αυτό να λέγεται ισορροπία, αλλά είναι λάθος...Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή