Τρίτη 19 Ιουνίου 2012


Αφού δεν με καλείτε στα πάνελ…
 


         Από πολύ μικρή ηλικία θυμάμαι ότι μου τραβούσαν ιδιαίτερα την προσοχή τα εκατοντάδες γκράφιτι που έβλεπα στους τοίχους, τα συνθήματα και πολλές φορές αυτά τα συνθήματα μάλιστα ήταν σημείο κατατεθέν για να ξεχωρίσω ένα μέρος από άλλο ή να προσανατολιστώ. Παιδί της πόλης συχνά θα ρωτούσα τους γονείς μου τι σημαίνει αυτό ή πού αναφέρεται το άλλο με την ίδια φυσικότητα που τα παιδιά στα χωριά απορούν για τα ζωάκια που βλέπουν τριγύρω.
            Τι εκφράζουν όμως όλα αυτά που κατά καιρούς γράφονται στον τοίχο; Είναι τυχαία ή αξίζουν μία ανάλυση και μία πιο κοινωνιολογική προσέγγιση; Από την δεκαετία του ’70 το ενδιαφέρον πολλών ψυχολόγων έχει εστιαστεί στα συνθήματα που αναγράφονται σε δημόσια και ιδιωτικά κτίρια ακόμη και σε δημόσιες τουαλέτες ή αντίστοιχες μαγαζιών που πολλές φορές οι πόρτες τους μοιάζουν με πίνακες του εξπρεσιονιστικού κινήματος.
            Όπως σε κάθε άλλο αντικείμενο του πεδίου της ψυχολογίας, μία σειρά από θεωρίες και προσεγγίσεις έχουν εισαχθεί, κατηγοριοποιώντας τις έρευνες είτε με πολιτισμικά και κοινωνικά κριτήρια, είτε αναλύοντάς τα με βάση το φύλο ή την γλώσσα που χρησιμοποιούν. Μία από τις πιο σημαντικές κατηγοριοποιήσεις και θεωρίες κατά τη γνώμη μου έγινε από την Blume (1985) η οποία εισήγαγε ένα μοντέλο με δύο γενικές κατηγορίες και συνολικά 8 υποκατηγορίες αυτών σχετικά με τα κίνητρα που σχετίζονται με τα γκράφιτι  και τα συνθήματα στους τοίχους.
            Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζει πως οι δύο μεγάλες κατηγορίες είναι από τη μία το κίνητρο για μία μαζική και ανακλαστική επικοινωνίας ενώ από την άλλη η δημόσια έκφραση μίας κατηγορικής και ατομικής επικοινωνίας. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν 5 υποκατηγορίες οι οποίες απαρτίζονται από τα εξής κίνητρα:
  • ·       Την ανάγκη απόδειξης της ύπαρξης του ατόμου
  • ·       Την ανάγκη να εκφράσει κάποιος τον εαυτό του
  • ·       Την πιστοποίηση της ταυτότητας κάποιου (πολιτικής/κομματικής/οπαδικής)
  • ·       Την ικανοποίηση από την δημιουργία και τις εικαστικές τέχνες
  • ·       Τη βαρεμάρα
            Στη δεύτερη μεγάλη κατηγορία της κατηγορικής και ατομικής επικοινωνίας ανήκουν τρεις υποκατηγορίες:
  •  Η έκφραση κριτικής, διαμαρτυρίας, συμφωνίας ή αποδοκιμασίας
  •  Η οριοθέτηση περιοχών
  •  Η αναζήτηση επαφών
            Όπως και να είναι στην πραγματικότητα, είναι ένα πεδίο ιδιαίτερα ενδιαφέρον για την κοινωνική και πολιτισμική έκφραση, ιδιαίτερα στις μεγαλουπόλεις.  Πρέπει να παραδεχθώ πως κάποιες από τις πιο σοκαριστικά αληθινές προτάσεις τις έχω διαβάσει σε κάποιον από αυτούς τους τοίχους. Άλλωστε, πόσο πιο όμορφα θα ήταν τα γκρι κτίρια αν όμορφα σχεδιασμένα γκράφιτι κάλυπταν το τσιμέντο τους;

Τρίτη 5 Ιουνίου 2012






Γύρω γύρω όλα και στη μέση εμείς…
            Σήμερα 5 Ιουνίου είναι η Παγκόσμια μέρα Περιβάλλοντος και είναι ευκαιρία να αφιερώσουμε λίγο χώρο για τη σχέση της ψυχολογίας με το Περιβάλλον και πιο συγκεκριμένα να μιλήσουμε για την Περιβαλλοντική Ψυχολογία.
            Η Περιβαλλοντική ψυχολογία είναι ένας καινούριος σχετικά κλάδος της επιστήμης της Ψυχολογίας και σχετίζεται με την αλληλεπίδραση του ατόμου με το περιβάλλον και κατά βάση το φυσικό περιβάλλον. Η σχέση μεταξύ του ατόμου και του περιβάλλοντος είναι ιδιαίτερα καθοριστική για τη σωματική και ψυχική υγεία του ατόμου.
            Έχει αποδειχθεί σε πολλές έρευνες πως η ποιότητα ζωής του ατόμου εξαρτάται από την εγγύτητα που έχει με το φυσικό περιβάλλον, την πρόσβαση που έχει σε αυτό ενώ στον αντίποδα οι σύγχρονες τσιμεντουπόλεις φαίνεται πως επηρεάζουν αρνητικά την θετική διάθεση του ατόμου και συμβάλλουν ή/επιδεινώνουν τη μελαγχολία, τις διαταραχές άγχους και την κατάθλιψη.
            Αυτά σε μία μικρογραφία του περιβάλλοντος, τον χώρο που εμείς ζούμε πρέπει να τα έχουμε στο μυαλό, τροποποιώντας τον χώρο μας έτσι ώστε να είναι κοντά ή να φαίνεται ότι είναι κοντά στη φύση αλλά είναι περισσότερο σημαντικό να διακοσμούμε και να λειτουργούμε τον προσωπικό μας χώρο σκεπτόμενοι μακροπρόθεσμα και κινούμενοι με τρόπους φιλικούς προς το περιβάλλον.
            Επομένως πρέπει να σκεφτόμαστε το περιβάλλον, να το προστατεύουμε και να το σεβόμαστε γιατί αφενός πρέπει να θυμόμαστε πως σε αυτόν τον πλανήτη συνυπάρχουμε δεν βασιλεύουμε (επομένως συνυπολογίζουμε τους συγκατοίκους μας), αφετέρου φροντίζουμε για τις επόμενες γενιές και κάνουμε το πέρασμα μας λιγότερο ανώδυνο για όλους ενώ την ίδια στιγμή αν τηρήσουμε όλα αυτά προσφέρουμε στον ίδιο μας τον εαυτό περισσότερες ευκαιρίες και δυνατότητες να είμαστε χαρούμενοι, χαμογελαστοί και ικανοποιημένοι με αυτό που ζούμε!!!!