H αλαζονεία είναι ένα από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα. Η αλαζονεία ορίζεται ως η αίσθηση, ιδέα ή πεποίθηση ότι κάποιος είναι ανώτερος από τους υπόλοιπους αλλά εγώ θα χαρακτήριζα την αλαζονεία ως κατά βάση εξουσιαστική συμπεριφορά.
Η αλαζονεία ενός ατόμου θεωρώ ότι είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που μπορεί να συναντήσει ο καθένας καθώς τυπικά ο αλάζων είτε θα θεωρήσει ότι είναι απλά περήφανος για τα επιτευγμάτά του είτε θα είναι τόσο αλάζων που θα θεωρεί ότι φυσικά υπάρχει λόγος να θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο καθώς ούτως ή άλλως αυτή είναι η πράγματικότητα.
Πέρα όμως από την ενοχλητική για τους υπόλοιπους φύση της αλαζονείας για το ίδιο το άτομο που είναι αλαζονικό αυτό το χαρακτηριστικό μόνο καταστροφή μπορεί σε μία τελική ανάλυση να του επιφέρει καθώς εκεί που ξεκινά η αλαζονεία τελείωνει η λογική. Λόγω της αλαζονείας το άτομο δεν είναι σε θέση να ζυγίσει καλά τις καταστάσεις, να ζυγίσει τα υπέρ και τα κατά των κάθε επιλογών του καθώς θεωρεί πως τίποτα δεν είναι ικανό να τον σταματήσει, τίποτα δεν είναι είναι αρκετά καλό ώστε να τον ξεπεράσει για αυτό πολλές φορές το ίδιο το άτομο προσυπογράφει την καταστροφή του.
Τα παραδείγματα μεγάλων προσωπικοτήτων που καταστράφηκαν από την αλαζονεία τους είναι πολλά. Σίγουρα το πρώτο που έρχεται στο μυαλό των περισσοτέρων είναι αυτό του μεγάλου στρατηγού Ναπολέοντα ο οποίος δεν μπορεσε να αποδεχθεί πως έπρεπε σε κάποιο σημείο να σταματήσει, πως δεν ήταν ανίκητος απέναντι σε όλα για αυτό και τελικά έχασε ότι είχε κατακτήσει. Τρανά παραδείγματα υπάρχουν και στον αθλητισμό όπου όσες φορές ομάδες μεγαθήρια υποτίμησαν φαινομενικά πιο αδύναμους αντιπάλους έχασαν πολλά από τη δική τους αλαζονεία.
Η πολιτική και οι πολιτικοί δεν μπορεί παρά να είναι άλλα χαρακτηριστικά παραδείγματα αλαζονείας καθώς συνήθως οι μεγάλες αλλαγές και οι μεγάλες εξεγέρσεις έρχονται όταν πια η αλαζονεία φτάνει σε υπέρμετρο βαθμό. Για μένα όπως και για τους περισσότερους η αλαζονεία είναι ένα καθημερινό φαινόμενο, αλαζονεία γιατί όταν ρωτάω τον δίπλα μου γιατί το κάνεις αυτό, είναι κακό, παράνομο και αισχρό, η απάντηση σχεδόν πάντα έρχεται με κάτι παρόμοιο του γιατί ΕΓΩ ΜΠΟΡΩ. Το ίδιο συμβαίνει με καθηγητές (σχολείου και πανεπιστημίου) και συνήθως με προυχοντες της κοινωνίας μας.
Τα παραδείγματα είναι πολλά, ίσω χρειαζόμουν σελίδες να απαριθμήσω τα παραδείγματα αλαζονείας που υπάρχουν τριγύρω...Δυστυχώς δεν θέλω να βοηθήσω κανένα αλαζόνα, σε τελική ανάλυση δεν μπορώ να βοηθήσω κανέναν αλαζόνα (άλλωστε ποια είμαι εγώ που θα προσφέρω βοήθεια-τι είναι αυτό;).
Αυτό όμως που πάντα κρατάω στο μυαλό μου και πολλές φορές χρησιμοποιώ ως απάντηση σε όποιον αλαζόνα συναντώ είναι πως:
''Αυτός που αξίζει να επαινείται από τους άλλους ποτέ δεν επαινεί ο ίδιος τον εαυτό του.''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου