Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Με πιάνει πανικός...



Η διαταραχή πανικού είναι από τις συχνότερες αγχώδεις διαταραχές και γενικά εκτιμάται ότι το 5 % του πληθυσμού κάποια στιγμή στη ζωή του θα εκδηλώσει κάποιο επεισόδιο κρίσης πανικού. Παρόλο που μπορεί να εμφανισθεί σε οποιαδήποτε ηλικία συνήθως εμφανίζεται για πρώτη φορά μεταξύ των 20-40 χρόνων.
    
     Τα κύρια χαρακτηριστικά της κρίσης πανικού είναι η αίσθηση απώλειας του ελέγχου, ο φόβος θανάτου, το έντονο άγχος, η αίσθηση επερχόμενης τρέλας και η αποξένωση από τον εαυτό και το περιβάλλον. Ταυτόχρονα το άτομο βιώνει μία σειρά από σωματικά συμπτώματα όπωςζάλη, ταχυκαρδία, κρύος ιδρώτας, τρόμος, ξηροστομία, τάσεις λιποθυμίας, ρίγος, αίσθημα πνιγμού, δύσπνοια, πόνος στο στήθος, τρέμουλο, ναυτία, μουδιάσματα στα χέρια και κράμπες.

        Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν από 5 λεπτά έως και μία ώρα αλλά σε κάθε περίπτωση το άτομο νιώθει πως το επεισόδιο διαρκεί πολλές ώρες και τα λεπτά κυλούν βασανιστικά. Μόλις το επεισόδιο της κρίσης πανικού τελειώσει το άτομο αισθάνεται ιδιαίτερα εξαντλημένο και κυριεύεται από ένα έντονο αίσθημα άγχους για το επόμενο επεισόδιο.

        Συχνά, οι κρίσεις πανικού συνδέονται με την αγοραφοβία. Η αγοραφοβία λανθασμένα συνδέεται μόνο με το άγχος που βιώνει το άτομο όταν βρίσκεται ανάμεσα σε πολύ κόσμο καθώς μπορεί να αναφέρεται σε μία πληθώρα καταστάσεων τις οποίες το άτομο αποφεύγει από φόβο μήπως πάθει κρίση πανικού. Άρα αυτό το μέρος μπορεί να είναι και ανοιχτοί χώροι με λιγότερο κόσμο στους οποίους το άτομο νιώθει ανασφάλεια, εμπορικά κέντρα ή μέσα μαζικής μεταφοράς. 

        Πέρα από το αυξημένο άγχος που νιώθει το άτομο που βιώνει κρίσεις πανικού στις περισσότερες περιπτώσεις παρατηρείται και πτώση της λειτουργικότητάς του σε πολλά επίπεδα καθώς απομονώνεται από φόβο μήπως πάθει κάποια κρίση μπροστά σε άλλους ή σε άλλες περιπτώσεις δεν μπορεί να μείνει μόνο του καθώς φοβάται ότι θα πάθει μία κρίση την οποία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνος/η και θα πάθει έμφραγμα ή θα πεθάνει. Στις περισσότερες περιπτώσεις το άτομο συνδέει τις κρίσεις πανικού με συγκεκριμένο μέρος ή μέρη τα οποία στο μέλλον δεν πλησιάζει από φόβο μήπως ξαναβιώσει εκεί κρίση πανικού γεγονός που λειτουργεί ιδιαίτερα περιοριστικά στη ζωή του. Για παράδειγμα, το άτομο μπορεί να παρουσιάζει πολύ υψηλά επίπεδα άγχους στην ιδέα και μόνο να πάει  στο σούπερ μάρκετ ή σε ένα σινεμά.

       Οι κρίσεις πανικού μπορεί να εμφανιστούν σε ενήλικες οι οποίοι δεν είχαν σωστή συναισθηματική ανάπτυξη καθώς μεγάλωσαν σε οικογένειες που χαρακτηρίζονται από συναισθηματική αστάθεια ή δίπλα σε γονείς που υπήρξαν υπερπροστατευτικοί και δεν άφησαν περιθώρια προσωπικής ανάπτυξης. Ακόμη, οι κρίσεις πανικού μπορεί να εμφανιστούν σε περιόδους έντονου άγχους ή περιόδους που σηματοδοτούν μεγάλες αλλαγές όπως για παράδειγμα το διάστημα στο οποίο οι νέοι για πρώτη φορά φεύγουν από το πατρικό τους σπίτι και ζουν μόνοι τους.

             Σε κάθε περίπτωση, η διαταραχή πανικού προστάζει μία ιδιαίτερα ψυχοφθόρα καθημερινότητα στην οποία το άτομο είναι σχεδόν συνέχεια υπό το  καθεστώς του άγχους και του φόβου ενώ η ανεξαρτησία του πλήττεται σημαντικά με ακόλουθες συνέπειες την πτώση της αυτοπεποίθησης και την διατήρηση απαισιόδοξων και καταστροφικών σκέψεων.

          Η ψυχοθεραπεία μέσα από εξειδικευμένες πρακτικές μπορεί να επιτύχει την επίλυση των εσωτερικών προβλημάτων και συγκρούσεων με στόχο την εξάλειψη των κρίσεων πανικού και την βελτίωση της καθημερινότητας του ατόμου. Σίγουρα τα άτομα με διαταραχή πανικού δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κατά φαντασίαν ασθενείς και είναι μία διαταραχή η οποία δυστυχώς με τα δεδομένα της σύγχρονης πραγματικότητας πλήττει σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού και ειδικά νέους ανθρώπους που δυσκολεύονται κάποιες φορές στο να διαχειρίζονται τα πολλαπλά βάρη που τα νέα δεδομένα συνεπάγονται.


       

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου