Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Όσο μεγαλώνουμε τα όνειρά μας χάνουν το χρώμα τους...

        





          Τα όνειρα είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μας αν σκεφτεί κανείς τις μακραίωνες παραδόσεις και δεισιδαιμονίες η ακόμη και το πιο απλό που μπορεί να συμβεί στον καθένα, να ξυπνήσουμε και η μέρα μας να καθοριστεί από την διάθεση που μας προκάλεσε ένα συγκεκριμένο όνειρο.


           Έρευνες δείχνουν πως οι συνταξιούχοι και οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας βλέπου όνειρα ασπρόμαυρα ενώ οι έφηβοι και νέοι βλέπουν όνειρα με χρώματα. Οι πρώτες ερμηνείες αυτού του φαινομένου βασίζονταν στο γεγονός πως οι σημερινοί συνταξιούχοι είχαν την πρώτη τους επαφή με την τηλεόραση και τα υπόλοιπα μέσα τεχνολογίας σε ένα φόντο ασπρόμαυρο. Αυτή όμως η άποψη γρήγορα εγκαταλείπεται καθώς με την ίδια λογική θα περιμένουμε τα μελλοντικά παιδιά που θα γνωρίσουν την 3D τηλεόραση να ξαπλώνουν το βράδυ και να βλέπουν τρισδιάστατα όνειρα.

             Άλλοι ερευνητές όπως ο Ian Wallace διατυπώνουν μία εντελώς διαφορετική και πιο πολυσύνθετη άποψη. Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζει πως οι έφηβοι και νέοι έχουν τόσες καινούριες εμπειρίες να διαχειριστούν και βομβαρδίζονται πραγματικά από νέα ερεθίσματα που το υποσυνείδητό τους έχει αρκετή δουλειά την ώρα του ύπνου ενώ τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας πλέον έχουν μία σειρά απο ρουτίνες και συνήθειες που το υποσυνείδητο φαίνεται πως δεν έχει και τόσο πολύ καινούριο υλικό να επεξεργαστεί.

          Από την άλλη πλευρά, τα άτομα μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας σε περιόδους έντονης συναισθηματικής διέγερσης και βίωσης σημαντικών γεγονότων δυσάρεστων ή ευχάριστων θα δουν πάλι τους εαυτούς τους να βλέπουν πολλά και πολύχρωμα όνειρα σαν να ήταν πάλι έφηβοι. Ακόμη πρέπει να τονίσουμε πως τα αντικείμενα που βλέπουμε στον ύπνο μας αλλά και τα σχετικά γεγονότα δεν έχουν ταυτόσημη σημασία στην πραγματική ζωή. Για παράδειγμα, κανείς θα περίμενε πως όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος τόσο συχνότερα θα ονειρεύεται πράγματα και γεγονότα σχετικά με τον θάνατο. Σχετικές έρευνες αποδεικνύουν πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει καθώς οι έφηβοι και νέοι ονειρεύονται συχνότερα τον θάνατο. Αντίθετα, καθώς ο άνθρωπος  μεγαλώνει ονειρεύεται το θάνατο όλο και λιγότερο αλλά είναι πολύ πιθανό συχνά να ονειρεύεται άτομα που έχουν ήδη πεθάνει, επικοινωνόντας και μιλώντας μαζί τους σαν να είναι ζωντανοί. Ο λόγος για τον οποίο οι νέοι ονειρεύονται τόσο συχνά το θάνατο δεν σχετίζεται με τον φόβο τους μήπως πάθουν κάτι και πεθάνουν αυτοί ή δικοί τους άνθρωποι αλλά ένα δραματικό γεγονός όπως ο θάνατος σχετίζεται με μεγάλες αλλαγές στη ζωή των νέων και περάσματα από την εφηβική στην ενήλικη ζωή, σημαντικές αλλαγές στην εκπαίδευση και την εργασία.
Αντίστοιχα υπάρχουν τύποι ονείρων που αυξάνονται δραματικά σε συχνότητα καθώς μεγαλώνουμε όπως η απώλεια μίας τσάντας ενός πορτοφολιού ή κάτι άλλο αξίας. Αυτά τα αντικείμενα συμβολίζουν την αίσθηση του εαυτού μας, την προσωπική μας ταυτότητα και αυτό-αξία. Αυτό το όνειρο είναι συχνό ιδιαίτερα σε περιόδους συναισθηματικής φόρτισης όπως την απώλεια του συζύγου ή μακροχρόνιου συντρόφου, τη συνταξιοδότηση κλπ.

Παρόλο που γενικότερα δεν θεωρώ ότι τα όνειρα πρέπει να καθορίζουν τις αποφάσεις μας ή να αποτελούν αντικείμενο ανησυχίας και συμβόλων πιστεύω πως είναι ένα υποσυνείδητο βαρόμετρο για τη συναισθηματική μας κατάσταση και την διάθεσή μας. Το μόνο θετικό που μπορώ να συγκρατήσω από αυτές τις έρευνες είναι πως πρέπει να ζήσουμε τη ζωή και να αποκτήσουμε λίγη δημιουργικότητα και δραστηριότητα. Έτσι η θα γεμίσουμε χρώματα τόσο όσο είμαστε ξύπνιοι όσο και στα όνειρά μας!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου