Ενδοοικογενειακή βία

  

           Η ενδοοικογενειακή βία είναι ένα φαινόμενο το οποίο όπως δείχνει πανελλήνια επιδημιολογική έρευνα που διεξήχθη το 2003 δεν είναι και τόσο σπάνιο.  Η ενδοοικογενειακή βία περιλαμβάνει κάθε μορφή σωματικής, ψυχολογικής, σεξουαλικής ή οικονομικής βίας και κακοποίησης ενώ οι σχέσεις που ενέχουν αυτές τις μορφές βίας χαρακτηρίζονται από τον εξευτελισμό, τον έλέγχο, την εξουσία και την καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Στην Ελλάδα το 56% των γυναικών έχει υποστεί ψυχολογική βία, το 3.6% έχει πέσει θύμα σωματικής κακοποίησης ενώ το 3.5% έχει εμπειρίες σεξουαλικής κακοποίησης (ΚΕΘΙ, 2003). Αυτό όμως που είναι πιο σοκαριστικό είναι πως 2 στις 10 γυναίκες γνωρίζουν τουλάχιστον μία γυναίκα που είναι θύμα ενδοοικογενειακής βίας.

     

           Παρόλο που και άνδρες είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως το θύμα σε συντριπτική πλειοψηφία είναι γυναίκα. Ωστόσο, στο φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας υπάρχει μεγάλος σκοτεινός αριθμός κακοποίησης καθώς μεγάλο ποσοστό των γυναικών που είναι θύματα σιωπούν και ποτέ δεν καταγέλλουν τον δράστη. Συνήθως, ιδιαίτερα στην ελληνική κοινωνία η σιωπή προτιμάται από την κοινωνική κριτική, από τα αισθήματα ντροπής που μπορεί να συνοδεύσουν την αποκάλυψη, την κοινωνική περιθωριοποίηση ενώ πολλές γυναίκες δεν μιλούν από φόβο για αντίποινα από το σύντροφο/συζυγό τους.

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΝ;

              Πολλές φορές αναρωτιόμαστε γιατί οι γυναίκες που κακοποιούνται δεν φεύγουν από την καταστροφική αυτή σχέση. Τα πράγματα όμως δεν είναι απλά για αυτές τις γυναίκες καθώς συναντούν πολλά αδιέξοδα. Τις περισσότερες φορές οι γυναίκες αυτές είναι οικονομικά εξαρτημένες από τον σύντροφό τους, δεν έχουν άλλο μέρος να μείνουν, ενώ δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που εμπλέκονται ζητήματα επιμέλειας και φροντίδας των παιδιών όταν αυτά υπάρχουν. Ακόμη, η κοινωνία δίνει ιδιαίτερη σημασία στην διατήρηση της οικέγενειας και πολλές φορές οι γυναίκες αυτές θεωρούν πως είναι καλύτερο για τα παιδιά τους να μην είναι παιδιά χωρισμένων γονιών χωρίς να σκεφτούν τις καταστροφικές συνέπειες που έχουν οι εικόνες κακοποίησης που βιώνουν καθημερινά.

             Ακόμη πολλές φορές στο φαινόμενο της κακοποίησης έχουμε στο νου μας μόνο τη σκηνή της καοποίησης αγνοώντας πως το φαινόμενο αυτό είναι μέρος ενός κύκλο. Ο κύκλος της βίας έχει τρεις φάσεις: 1) Στην πρώτη φάση δημιουργείται η ένταση ενώ η γυναίκα για να αποφύγει την κακοποίηση προσπαθεί να ικανοποιήσει το σύντροφό της, να αρνηθεί το θυμό της ή και να τον δικαολογεί.

        2) Στην δέυτερη φάση η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε έλεγχο και η γυναίκα κακοποιείται. Συνήθως ο δράστης ισχυρίζεται πως η γυναίκα του πρέπει να πάρει ένα μάθημα καθώς 'δεν παίρνει από λόγια'

         3) Στην τρίτη φάση, η δράστης αλλάζει εντελώς καθώς γυρνά μετανιωμένος και απόλυτα ευγενικός. Ισχυρίζεται πως υπεραγαπά τη σύντροφό του, πως ήταν ένα λάθος της στιγμής και ουσιαστικά αυτή είναι η φάση θυματοποίησης για τη γυναίκα. Πολλές φορές μεσολαβεί ένα αρκετά μεγάλο διάστημα ηρεμίας στο οποίο η γυναίκα πραγματικά νιώθει πως όλα έχουν αλλάξει και πως δεν απειλείται πια ώστε να είναι επιτακτική η ανάγκη να γίνει.

      Είναι σημαντικό να τονισθεί σε αυτό το σημείο πως εφόσον η κακοποίηση συμβεί μία φορά στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ξανασυμβαίνει στο μέλλον, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τα θύματα χάνουν τη ζωή τους καθώς η βία κλιμακώνεται. Ακόμη η βία δεν γνωρίζει μορφωτικό επίπεδο, οικονομική κατάσταση, εξωτερική εμφάνιση...Η βία είναι διαταξική!

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΒΙΑΣ 

• Να πας στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής σου. Εκεί δήλωσε την κακοποίηση και ζήτησε να σε προστατεύσουν. Μπορείς να ζητήσεις να γίνουν συστάσεις στο δράστη κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας. Επίσης μπορείς να του υποβάλεις μήνυση ή στο Αστυνομικό Τμήμα ή στον εισαγγελέα.
• Να πας σε ένα εφημερεύον νοσοκομείο και να υποβληθείς σε εξέταση. Μη διστάσεις να αναφέρεις τα πραγματικά στοιχεία του συμβάντος. Εάν έχεις υποστεί σοβαρή σωματική κακοποίηση και δεν μπορείς να μετακινηθείς, κάλεσε το 166 για να σε μεταφέρει.
• Να απευθυνθείς σε μια από τις εξειδικευμένες υπηρεσίες, οι οποίες είναι στελεχωμένες με συμβούλους που θα σε ακούσουν, θα σου προσφέρουν ΔΩΡΕΑΝ ψυχοκοινωνική στήριξη και νομικές συμβουλές και θα σε βοηθήσουν να ακολουθήσεις στη ζωή σου τους δρόμους που εσύ επιλέγεις και σου ταιριάζουν περισσότερο. Αν έχεις ανάγκη φιλοξενίας, υπάρχει η δυνατότητα να εξασφαλισθεί προσωρινή διαμονή για σένα και τα παιδιά σου.

            Αν κάποιος χρησιμοποιεί την φυσική του δύναμη επάνω σου, αν σε παρακολουθεί, ελέγχει τα τηλεφωνήματά σου, σου απαγορεύει να δουλέψεις, σε εξαναγκάζει σε σεξουαλική επαφή, σε ταπεινώνει, σε υποτιμά, σε βρίζει...ΤΟΤΕ ΑΣΚΕΙ ΒΙΑ...ΜΗΝ ΣΙΩΠΑΣ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΕ

Παραρτήματα του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας λειτουργούν επίσης στις εξής πόλεις:

• Θεσσαλονίκη (Συγγρού 30, τηλ: 231 0 51 79 59)
• Πάτρα (Κανακάρη 101Β, τηλ: 261 0 62 00 59)
• Βόλος (Αναλήψεως 170, τηλ: 2421 0 78 218-9)
• Ηράκλειο Κρήτης (Οδός 1866, Αρ. 105, τηλ: 281 0 34 13 87)