Η έννοια ψυχοπαθής για πολλά χρόνια έχει μία θολή εικόνα τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες. Η εικόνα ενός ατόμου που απλά είναι ''βαριά ασθενής'' και ικανός για ειδεχθή εγκλήματα χωρίς να έχει πολλές φορές την ικανότητα επικοινωνίας απέχει αρκετά από την πραγματική εικόνα του ψυχοπαθή. Τα σύγχρονα διαγνωστικά κριτήρια έχουν αντικαταστήσει ως επί το πλείστον το συγκεκριμένο όρο με αυτού του ατόμου με διαταραχή αντικοινωνικής προσωπικότητας.
Πέρα όμως από τα αυστηρά διαγνωστικά κριτήρια καλό είναι να έχουμε μία γενικότερη εικόνα ενός ''ψυχοπαθή''. Οι ψυχοπαθείς είναι εξαιρετικά χειριστικά άτομα, καθώς έχουν ανεπτυγμένη ικανότητα να χειραγωγούν και να επηρεάζουν τους άλλυς για ίδιον όφελος. Συνήθως έχουν μία ιδιαίτερα επιτηδευμένη γοητεία ενώ έχουν την τάση να εκμεταλλεύονται τους άλλους προκειμένου να πετύχουν αυτό που θέλουν. Δεν έχουν συνείδηση ηθικών, νομικών και κοινωνικών κανόνων για αυτό και πολύ συχνά έχουν προβλήματα με το νόμο και εκδηλώνουν παραβατικές συμπεριφορές. Συνήθως είναι παθολογικοί ψεύτες καθώς μπορούν με ευκολία να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε όπλο και λόγο ώστε να πείσουν αυτόν που έχουν απέναντί τους για αυτό που τους ενδιαφέρει. Το κέντρο της προσωπικότητάς τους είναι μία καταπιεσμένη οργή που τους κάνει να βλέπουν τους άλλους τριγύρω τους ως ευκαιρίες και στόχους και όχι ως ανθρώπους για αυτό άλλωστε είναι χαρακτηριστικό τους η έλλειψη ντροπής, συμπάθειας ή ενοχών. Γενικότερα έχουν ρηχό και επίπεδο συναίσθημα για αυτό και δεν είναι σε θέση να συνάψουν μακροχρόνιες σχέσεις καθώς δεν είναι σε θέση να προσφέρουν το παραμικρό εκτός και αν αποσκοπούν κάπου συγκεκριμένα. Τέλος, έχουν μία διαρκή ανάγκη να ζουν στην κόψη του ξυραφιού για αυτό και επιλέγουν ένα τρόπο ζωής που κατά βάσει χαρακτηρίζεται ως ριψοκίνδυνος. Aκόμη, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως άκρως ναρκισσιστικές προσωπικότητες και δεσποτικές φυσιογνωμίες έχοντας ένα δείκτη νοημοσύνης που όχι μόνο δεν είναι χαμηλός αλλά σε πολλές περιπτώσεις είναι υψηλότερος από το μέσο όρο.
Έτσι, οι ψυχοπαθείς ως εγκληματίες εμπλέκονται σε διάφορες κατηγορίες εγκλημάτων αλλά όχι με την εικόνα που έχουν οι περισσότεροι ως άτομα δηλαδή που είναι τυπικές εικόνες ψυχικά ασθενών. Συχνά αλλάζουν δουλειές και σχέσεις καθώς μπορεί να σχετίζονται με 3-4 συντρόφους ταυτόχρονα. Είναι αλήθεια ότι σε κάποιες περιπτώσεις είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι ενώ είναι ερευνητικά αποδεδειγμένο πως δεν πρόκειται οι ίδιοι από μόνοι τους να ζητήσουν ποτέ βοήθεια καθώς η αυταρέσκειά τους τούς κάνει να πιστεύουν πως απλά είναι καλύτεροι από τους υπόλοιπους και ως εν γένει πιο έξυπνοι μπορούν να συνεχίσουν τον παρασιτικό τρόπο ζωής τους.
Μήπως τώρα έχει ξεκαθαρίσει λίγο η εικόνα που έχετε για τους ψυχοπαθείς;