Αλλαγές...

Πολύ συχνά οι άνθρωποι λένε πως δεν μου αρέσει αυτό, θα έπρεπε να είμαι έτσι ή η κοινωνία σίγουρα χρειάζεται αλλαγή. Ποια είναι όμως η σωστή αφετηρία για μία αλλαγή;

Το πιο συχνό φαινόμενο για όλους τους ανθρώπους, τόσο αυτούς που ζητούν την βοήθεια της ψυχοθεραπείας όσο και αυτούς που δεν την ζητούν, είναι η ανάγκη να αλλάξουν μία κατάσταση που βιώνουν και τους ενοχλεί σημαντικά. Ακόμη πιο συχνά όμως οι ίδιοι άνθρωποι αγνοούν ή παραβλέπουν την πραγματικότητα όπως είναι και όπως τους επηρεάζει και τη βλέπουν μέσα από ένα άλλο πρίσμα, συνήθως μέσα από αυτό που είναι το λιγότερο επίπονο, το περισσότερο βολικό. Η πιο βασική και απλή  αρχή η οποία όμως είναι και πιο δύσκολη στην αποδοχή είναι πως : αυτό που είναι, είναι. Δηλαδή, η πραγματικότητα και οι καταστάσεις που συνδέονται μ αυτήν έχουν συγκεκριμένη υπόσταση:   

                     Η πραγματικότητα δεν είναι όπως θα με συνέφερε να είναι

                     Δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι

                     Δεν είναι όπως μου είπαν ότι θα είναι

                     Δεν είναι όπως ήταν

                     Δεν είναι όπως θα είναι αύριο

                     Η πραγματικότητα γύρω μου είναι όπως είναι

                                                                         Χόρχε Μπουκάϊ

Αυτό είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή και είναι βασικό να αναγνωρίζεις την πραγματικότητα στις πραγματικές της διαστάσεις, το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις γιατί μόνο έτσι θα γίνει μία σωστή αρχή. Η αλλαγή είναι ένα ταξίδι, αν η αφετηρία σου είναι λάθος τότε μιλάμε για ένα τελείως διαφορετικό ταξίδι και μία λάθος διαδρομή που σίγουρα δεν σε οδηγεί στον προορισμό που θέλεις: Την αλλαγή.

Το δεύτερο πιο σημαντικό κομμάτι είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Για να αλλάξουμε κάτι που θέλουμε και μας ενοχλεί ή απλά δεν μας είναι αρκετό πρέπει να καταλάβουμε και συνειδητοποιήσουμε πως: εγώ είμαι αυτός που είμαι.

                  Εγώ δεν είμαι αυτός που θα ήθελα να είμαι

                  Δεν είμαι αυτός που θα έπρεπε να είμαι

                  Δεν είμαι αυτός που η μαμά μου θα ήθελε να είμαι

                  Δεν είμαι καν αυτός που ήμουν

                  Εγώ είμαι αυτός που είμαι.

Μόνο αν δούμε τον ίδιο μας το εαυτό όπως είμαστε θα μπορέσουμε να έχουμε μία ισορροπημένη ύπαρξη. Άλλο είναι η προσπάθεια να αλλάξουμε κάτι που είμαστε ή κάνουμε και δεν μας αρέσει και άλλο να προσποιούμαστε ότι δεν είμαστε αυτό που είμαστε.

Ακόμη όμως και οι άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ καλά τον εαυτό τους και συνειδητοποιούν και την πραγματικότητα ως έχει, πολλές φορές δεν κάνουν το ίδιο για αυτούς που ερωτεύονται, για τους φίλους τους, την οικογένειά τους. Θα γλιτώσουμε πολλές διαφωνίες, καβγάδες, προβλήματα και ξεσπάσματα αν απλά κάθε φορά, σε κάθε σχέση μας δεν προσπαθούμε να αλλάξουμε αυτόν που έχουμε απέναντί μας. Όπως λοιπόν κάναμε το ίδιο για την πραγματικότητα και τον εαυτό μας πρέπει επιτέλους να αποδεχτούμε πως.

              Εσύ δεν είσαι όπως χρειάζομαι να είσαι

              Εσύ δεν είσαι όπως ήσουν

              Εσύ δεν είσαι όπως συμφέρει εμένα

              Εσύ δεν είσαι όπως θέλω εγώ

              Εσύ είσαι όπως είσαι

Αυτές είναι οι βασικές αρχές για να έχουμε καλύτερη συναίσθηση των πραγμάτων, καλύτερη σχέση με τον εαυτό μας και τους άλλους. Άρα είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε τα πράγματα, τον εαυτό μας και τους ανθρώπους όπως είναι, όχι όπως φανταζόμαστε ή όπως θέλουμε να είναι. Έτσι θα μπορέσουμε να έχουμε καλύτερο έλεγχο της ζωής μας και να κάνουμε τις αλλαγές που χρειαζόμαστε. Πρέπει να ξέρουμε ακριβώς πως είναι η κατάσταση για να την αλλάξουμε, πρέπει πρώτα να αποδεχθούμε τον εαυτό μας όπως είναι για να τον αλλάξουμε και ίσως καταλάβουμε πως τους άλλους απλά δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε αλλά είτε τους αποδεχόμαστε και τους έχουμε στη ζωή μας, είτε όχι.

Βασισμένο στο βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ: Ιστορίες να σκεφτείς