Διάφοροι ατομικοί, κοιννωικοί, βιολογικοί και ψυχολογικοί παράγοντες σχετίζονται με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον πόνο και που αντιδρούμε σε αυτόν. Σήμερα γενικά κυριαρχεί η βιοψυχοκοινωνική αντίληψη για τον πόνο η οποία τον ερευνά και επιδιώκει να τον εξηγήσει στο πλαίσιο μίας δυναμικής αλληλεπίδρασης μεταξύ οργανικών, ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως το κάθε άτομο βιώνει τον πόνο με διαφορετικό τρόπο. Επομένως ο καθένας διαφέρει από τον διπλανό του στη συχνότητα με την οποία βιώνει τον πόνο και τα συναφή συμπτώματα, στον τρόπο που τον αντιμετωπίζει και στη συχνότητα με την οποία επισκέπτεται τον γιατρό του. Αποδεχόμενοι όμως την άποψη ότι ο πόνος είναι μία αλληλεπίδραση παραγόντων ταυτόχρονα κατανοούμε πως η καταπολέμηση του πόνου δεν γίνεται μόνο με φαρμακευτικά μέσα αλλά με μία μεγάλη ποικιλία τεχνικών συμπεριλαμβανομένων τεχνικών διαχείρισης του στρες, ανατροφοδότησης, αντικατάστασης δυσλειτουργικών σκέψεων, π.χ. ''ο πόνος επιδεινώνεται συνεχώς, δεν θα σταματήσω ποτέ να πονάω', όπως και η εκπαίδευση των ασθενών για τον πόνο τον οποίο βιώνουν και τις αιτίες του.
Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια έχουν ιδρυθεί κάποιες κλινικές διαχείρισης του χρόνοιου πόνου στις οποίες εφαρμόζονται διεπιστημονικές προσεγγίσεις για την διαχείριση της κάθε περίπτωσης. Πρέπει να έχουμε στο νου μας πως πολλές φορές τα καταπιεσμένα συναισθήματα, η λύπη, συμπτώματα κατάθλιψης και μελαγχολίας αλλά και τα αδιέξοδα που βιώνουμε καθημερινά μπορεί να βρουν ως τρόπο έκφρασης τον πόνο.Δυστυχώς η έλλειψη αποδοχής αυτής της διάστασης από μεγάλο αριθμό ανθρώπων τους ωθεί στην υπερβολική χρήση φαρμάκων ακόμη και στην χρήση υποκαταστάτων και ταυτόχρονα σε νέα προβλήματα.
Τελειώνοντας, θέλω να τονίσω πως είτε πρόκειται για μία χρόνια κατάσταση υγείας, είτε ένα παροδικό πρόβλημα υγείας, ακόμη και αν δεν υπάρχει πρόβλημα στη σωματική υγεία αλλά τα αίτια είναι ψυχολογικά ο πόνος μπορεί να αντιμετωπιστεί, το άτομο μπορεί να τον διαχειριστεί σωστά και να συνεχίσει να λειτουργεί κανονικά σε όλα τα επίπεδα, αρκεί να αποδεχθεί την ύπαρξη του προβλήματος και να απευθυνθεί στον κατάλληλο ειδικό. Τα φάρμακα από μόνα τους δεν είναι η λύση και αυτό φαίνεται σε πληθώρα πειραμάτων που έχουν πραγματοποιηθεί στα οποία παρόλα που στους συμμετέχοντες χορηγήθηκε απλό ζαχαρόνερο, αυτοί δήλωσαν πως άμεσα ένιωθαν ότι η ένταση του πόνου είχε μειωθεί σημαντικά. Επομένως μπορούμε να διαχειριστούμε το αίσθημα και τις επιπτώσεις του πόνου όπως συμβαίνει με ό,τι καλό, κακό ή απρόσμενο βιώνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου